عرصه سوم: خبر شوک آور و باور نکردنی برای یک زندانی سیاسی تبعیدی که پیشتر به اعدام محکوم شده بود. هنگامیکه یک فعال مدنی در صفحه فیس بوک خود خبر داد مادر و همسر پیمان عارفی هنگام بازگشت از ملاقات در مسیر بازگشت از مسجد سلیمان در سانحه رانندگی جان خود را از دست دادند.
هنوز معلوم نیست آیا این خبر به این زندانی سیاسی رسیده است یا خیر. روانشاد زیبا صادق زاده (همسر پیمان)، در آخرین پست های فیسبوکی خود نوشته بود که “پیمان بهم می‌گه میترسم اتفاقی تو راه براتون بیوفته و یه عمر بدبخت بشم و دستم به جایی بند نیست آخه آخرین بار سری قبل از عید تصادف کردیم ولی به خیر گذشت»… و سرانجام نوشت: اما من هر هفته می‌رم، دل‌ام طاقت نمیاره…”
برخی از فعالان مدنی در صفحات فیس بوک خویش به این رویداد تلخ واکنش نشان داده اند. کامیار بهرنگ در این زمینه نوشته است:”دیشب از مرگ و جذابیت موضوعی اش بزای خودم گفتم، فکرش رو نمی کردم امشب بیام و از تلخی اون بگم. یک اسیر به ناحق بازداشت می شود، ناحق به تبعید می رود و آخر سر به ناحق مادر و همسرش را هم از این دنیا می برند. مرگ حق است اما این حق پیمان عارفی نبود … این مرگ محصول یک سیستم غلط اندر غلط فکری است. این حاصل یک تفکر معیوب است. این حاصل کینه ی یک سیستم قضایی است. اگر مدعی العموم واقعا مدافع حقوق “مردم” بود، امروز باید از قاضی پرونده شکایت می کرد.”
مسیح علی نژاد روزنامه نگار نیز فهرست دیگری از زندانیان سیاسی ارائه کرده است که خانواده های آنان ناچارند برای ملاقات جاده های ناامن را طی کنند. وی از مجید دری (اهواز)، ضیا نبوی (تبعید به اهواز)، احمد کریمی (تبعید به گنبدکاووس)، علی ناظری (تبعید به زابل)، ایوب پرکار (تبعید به اهواز)، علی ناظری (تبعید به زابل)، ایوب پرکار،(تبعید به اهواز) ، احمدرضا احمدپور ( تبعید به ایذه)، عبدالرضا قنبری( تبعید به برازجان)…،محمود فضلی، آیت مهر علیبیگلو، شهرام رادمهر، لطیف حسنی، بهبود قلیزاده و شاهرخ زمانی تبعیدیان زندان تبریز به رجایی شهر… سعید متین پور و حسین رونقی – خانواده در زنجان و ملکان آذربایجان، سعید و حسین در اوین یاد کرده است.
ترانه بنی یعقوب از دیگر فعالان مدنی نیز در صفحه خویش نوشته است:” الان خبر و شنیدم . زیبا رو بارها و بارها در دادستانی تهران دیده بودم هرگز و هرگز نمی توانم روزی را که حکم همسرش از اعدام به زندان تبدیل شد، فراموش کنم .غافل از آنکه … خوشحالی اش را، خنده اش را گرم بودنش را و… این بدترین و بدترین خبری بود که می شد شنید …وای بر ما، …باور نمی کنم . زیبا وقتی از ملاقات همسرش در زندان مسجد سلیمان بر می گشت به همراه مادر پیمان دچار حادثه شده و از این دنیا رفتند .لعنت به تبعید، لعنت به قاضی که این حکم را داد و لعنت به همه چیز …”
در همین حال صبا آذر پیک روزنامه نگار نیز از فعالان مدنی خواسته است تا با تماس های مکرر با مسئولان دولتی و نمایندگان مجلس از آنان بخواهند تا شرایط را برای مرخصی او و شرکت در مراسم همسر و مادرش فراهم کنند.
پیمان عارفی دو ماه پیش از انتخابات ۱۳۸۸ به همراه همسر خود بازداشت شد که اتهام او هواداری از انجمن پادشاهی ذکر شده بود. او به این اتهام ابتدا به اعدام و سپس به ۱۵ سال حبس در تبعید به زندان مسجد سلیمان محکوم شده بود. عارفی در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی صلواتی به اعدام محکوم شده بود که این حکم بعدها به ۱۵ سال تقلیل یافت. گفتنی است خانواده این زندانی سیاسی بارها تقاضای انتقال وی را به زندانی در استان تهران مطرح کرده بودند که بی‌پاسخ مانده بود.
فعالان مدنی در ایران روزانه هزینه های گزافی را برای به دست آوزدن آزادی می پردازند و بار دیگر مادر و همسر یک زندانی قربانی سیاستی شدند که جمهوری اسلامی همچنان برای افزایش هزینه فعالیتهای مدنی در ایران دنبال می کند.
