عرصه سوم- از پیامدهای عدم موفقیت مذاکرات ایران با دول غرب بر سر مسائل هسته ای،تشدید تحریم های اقتصادی و تهدید ایران به جنگ از سوی غرب و متحدانش است. سیاستهای یکجانبه و تشنبج آفرین جمهوری اسلامی درعرصه بینالمللی تا کنون نتیجهای جز دامن زدن به رکوداقتصادی، گسترش فقر و بیکاری درکشور، منزوی شدن کشور در عرصه بینالمللی و افزایش خطر حمله نظامی اسراییل و متحدانش نداشته است.
در چنین شرایطی درسیاست داخلی جمهوری اسلامی نیز با افزایش سانسور، کنترل رسانهها، بازداشت روزنامه نگاران، محدود کردن فعالیتهای قانونی برخی از مهمترین سازمانهای مردم نهاد ازجمله کانون وکلا و یا مراکز فرهنگی و هنری مانند خانه سینما، سرکوب شدید فعالان سیاسی و مدنی و اقلیتهای دینی، روزبه روز شاهد نقض گسترده حقوق بشر و پایمال کردن ابتدایی ترین حقوق مردم هستیم.
روشنفکران و کنشگران جنبش دموکراسی خواهی درایران عملاً از هرگونه فعالیت اجتماعی صلح آمیز و بشر دوستانه در مخالفت با سیاستهای داخلی و خارجی دولتی محروم اند. اما آنان بنابر احساس مسئولیت و وظیفه اجتماعی با وجود همه محدودیتها در مخالفت با فقدان آزادی بیان و تجمعات، خطر جنگ و افزایش تحریم های اقتصادی همچنان از پا ننشسته اند.
از جمله این اقدامها بیانیه اخیر جمعی از فعالان جنبش زنان در مخالفت با جنگ افروزی و هشدار به جامعه بینالمللی است. تعدادی از کنشگران جنبش زنان درداخل کشور نیز با ارسال پیام ویدیویی نسبت به بالا گرفتن تهدیدات نظامی و خطر جنگ هشدار دادند.
مریم حسین خواه روزنامهنگار و فعال جنبش زنان به همین مناسبت درمقاله خود بر روی سایت رادیو زمانه می نویسد:
“نه به جنگ” صدایی است که امسال در آستانه هشتم مارس، روز جهانی زن، بلندتر از همیشه از بخشهای مختلف جنبش زنان ایران شنیده میشود.
با وجود همه فشارها و سرکوبهایی که این جنبش در یک سال گذشته متحمل شده است و علیرغم ادامه بازداشت شمار زیادی از فعالان و همراهان این جنبش از یکسو و تصویب و ابلاغ قوانین نابرابر و محدودکننده از سوی دیگر، فعالان جنبش زنان همچنان در تکاپوی رسیدن به “جهانی بهتر” هستند و در کنار مطالباتی که سالهاست در پی آن هستند، امسال دلنگرانی جنگ و بحرانهای احتمالی در ایران را نیز دارند.
شماری از فعالان جنبش زنان، امروز، هشتم مارس طی بیانیهای ضمن هشدار به جامعه بینالملل به خاطر “شرایط خطرناکی” که به خاطر “سیاستهای تشنجآفرین” جمهوری اسلامی ایران و برخی دولتهای خارجی به مردم تحمیل شده است، نوشتهاند: “ادامه این شرایط، سایه جنگ را برکشور ما میگستراند، فضای جامعه را نظامی میکند و مردم و به خصوص زنان را در معرض افزایش تبعیضات و انواع خشونت و فقر و فلاکت قرار میدهد.”
دربخش دیگری از مقاله او میخوانیم که:
«آینده آزاد تمرکز جنبش زنان بر “مخالفت با جنگ” را در ادامه مطالبات آنها میداند و میگوید: “مخالفت با جنگ به این معنا نیست که مشکلات زنان داخل ایران حل شده و یا برابری حقوقی که زنها سالهاست به دنبال آن هستند به دست آمده است. قوانین تبعیضآمیز علیه زنان همچنان رو به افزایش هستند و در پی آن خشونتهای رسمی ازجمله از سوی نهادهایی همچون نیروهای انتظامی و بسیج و خشونت خانگی علیه زنان نیز رشد کرده است. همانطور که در بیانیه هم آمده با نزدیک شدن سایه جنگ به ایران، فقر زنان و خشونت علیه آنها بیشتر شده است.”
امضاکنندگان این بیانیه برای خروج از بحران کنونی که دامنگیر ایران شده است، “احترام به قوانین بینالمللی را به حکومت ایران” و “اتخاذ روشهای مسالمتآمیز را به طرفهای خارجی” توصیه کردهاند. آنها “هرگونه تحریکات نظامی و تحریم اقتصادی” را که “بهطور مستقیم معیشت شهروندان ایرانی را با بحران مواجه سازد”، محکوم کردهاند.
همراهی با زنان خاورمیانه از دیگر محورهای مورد توجه جنبش زنان ایران در سال گذشته است و در بیانیهای که به مناسبت روز جهانی زن صادر شده نیز این مسئله بار دیگر مورد توجه قرار گرفته است. فعالان جنبش زنان با تاکید دوباره بر حمایت از “مقاومت” زنان خاورمیانه برای “کسب حقوق برابر”، آوردهاند: “ما معتقدیم که اتحاد زنان و مشارکت و همبستگی آنان در روابط منطقهای و بینالمللی به کاهش تشنج و استمرار صلح و به ایجاد روابط انسانیتر در سراسر جهان کمک میکند.”
صبری نجفی، فعال حقوق زنان مقیم ایتالیا نیز معتقد است اگر چه جنبش زنان در ۳۳ سال گذشته تلاشهای بسیاری برای تحقق برابری جنسیتی داشته است، با این وجود تبادل تجربه بین زنان ایران و کشورهای عربی میتواند همچنان آموزنده باشد و ما میتوانیم در کنار همدیگر برای درد مشترکمان چاره بیندشیم.
وی با تاکید بر لزوم هماندیشی بین زنان منطقه، میگوید که در کنار هم قرار گرفتن جنبش زنان کشورهای منطقه آنها را به حقوق خود نزدیکتر کرده و جنبشهای زنان را به صورت یک نیروی فکری موثر در تصمیم گیریهای کشورهایشان تبدیل میکند.”
سایت تغییر برای برابری نیز با انتشار ویدیوهای حاوی پیام زنان ایرانی درمطلبی با عنوان
فریادهایی که شاید بشنوید / اعلام مخالفت فعالین حقوق زنان در ایران با جنگ به مناسبت هشت مارس
می نویسد:
«جنگ یک روزه اتفاق نمی افتد. جنگ لازم نیست با بمب توی شهرهایمان فرود بیاید. سایه جنگ هم هولناک است. سایه جنگ هم زندگی ما زنان را تغییر می دهد. هر روزی که در جنگ یا شرایط جنگی سر می کنیم، همراه با نگرانی از مرگ دست آوردهای سالها مبارزه مان برای برابری است. جنگ برای ما یعنی خشونت ویرانگر علیه زنان و کودکان، یعنی سرکوب هر چه بیشتر، یعنی خاموش شدن همه مطالبات و اعتراضات مدنی و … . ما هنوز غبار جنگ 8ساله ایران و عراق را از تن نتکانده ایم که کشورمان تهدید به جنگ دیگری می شود.
جنگ فقط بمب و آوار خانه ها نیست. امروز پیش از آنکه جنگی رخ داده باشد، زندگی زنان سخت تر شده است. جنگ چشم در چشم ما زنان دوخته و قدم به قدم نزدیک می شود.
ما نمی خواهیم قربانیان خاموش این غول باشیم. ما در روز 8 مارس 2012 بی آنکه فرصتی برای شادی یا طرح مطالباتمان در خیابان داشته باشیم، این روز را بهانه ای کردیم تا بگویم با جنگ مخالفیم و هر کدام در یک فیلم کوتاه دلیل مخالفتمان را گفته ایم. شما هم همراه ما شوید تا .صدای بلندی باشیم بر سر کسانی که به هر بهانه ای با لبخندی بر لب به استقبال جنگ می روند”.