عرصه سوم: پنجاه زندانی سیاسی-عقیدتی در نامه‌ای به رئیس جمهور نسبت به شرایط نامناسب زندان هشدار داده و نوشته‌اند: “جان ما در خطر است. از کشتار سفید و تکنولوژیک زندانیان سیاسی عقیدتی جلوگیری کنید.”
در این نامه با تشریح وضعیت زندان رجایی شهر نوشته شده است:” زندانیان سالن ۱۲ زندان رجایی شهر (بند سیاسی عقیدتی) نزدیک به سه سال است که در شرایط نامناسب در تبعید در زندان به سر می‌برند. فقدان ارتباط تلفنی در این مدت و فقدان ارتباط با خانواده جز در ساعات محدود ملاقات‌های هفتگی (نیم ساعت در هفته) در کنار مشکلات عدیده معیشتی و بهداشتی نظیر طبخ سویای دامی، عدم دسترسی به آب گرم کافی جهت استحمام، بوی تعفن و گرفتگی فاضلاب‌ها و بسیاری موارد دیگر که موضوع خاص این نامه نبوده و طرح آن‌ها را به مجالی دیگر وا می‌گذاریم، از جمله مواردی هستند که حیات مادی و روانی ما را به طور جدی به مخاطره افکنده‌اند. شاید عمق این فاجعه با ذکر این واقعیت روشن‌تر شود که پنج تن از همبندیان که متوسط سنی ایشان کمتر از ۵۰ سال بوده است، طی دو سال گذشته در اثر مشکلاتی از این دست و خصوصا فشارهای روحی و روانی ناشی از قطع کامل ارتباط تلفنی و بی‌خبری از وضعیت خانواده‌ها از یک سو و بی‌توجهی و مسئولیت ناپذیری مسوولان قضایی و سازمان زندان‌ها از سوی دیگر، جان خود را از دست داده‌اند.”
در این نامه نسبت به اقدامات عمدی برای به خطر انداختن سلامت زندانیان هشدار داده شده است. امضا کنندگان این نامه نوشته اند: “ما حتی از حقوق برابر با قاتلان، کلاهبرداران و جاعلان و جنایتکاران حرفه‌ای برخوردار نیستیم و از هرگونه امکان دسترسی به تلفن یا امکانات آموزشی و فرهنگی محرومیم. در روزهای اخیر و هم زمان با اعلام خبر از سوی رییس محترم سازمان محیط زیست – سرکار خانم دکتر ابتکار – مبنی بر ضرورت برخورد قانونی و قلع و قمع دکل‌های غیرقانونی و فاقد استاندارد مجهز به آنتن‌های پارازیت انداز و اثرات مخرب پارازیت‌ها بر سلامت جسمانی و روانی افراد، بیش از ده دستگاه موج افکن بر دستگاه‌های نصب شده پیشین افزوده شده و دورتادور محوطه زندگی زندانیان سیاسی و عقیدتی این زندان را با صرف مبالغ هنگفت محاصره کرده است. این وضعیت، معنایی جز قرار گرفتن در معرض تشعشعات مرگ آور نداشته و نوعی به مخاطره افکندن عمدی حیات زندانیان و ابتلای تدریجی ایشان به بیماری‌های صعب العلاج نظیر سرطان، تشنج‌ها و سردردهای عصبی بوده و مصداق بارز شکنجه تدریجی و نقض کرامت انسانی و حق سلامت زندانیان محسوب می‌شود و با هرگونه موازین اخلاقی و قانونی در تعارض است.”
اسامی امضا کنندگان نامه به ترتیب حروف الفبا به شرح زیر است:
۱-جعفر اقدامی ۲-عباس بادفر ۳-مسعود باستانی ۴-افشین بایمانی ۵-محمود بادوام ۶-بهروز توکلی ۷-وحید تیزفهم ۸-بهزاد ترحمی ۹-فره‌مند ثنایی ۱۰-ماشاءالله حائری ۱۱-خالد حردانی ۱۲-افشین حیرتیان ۱۳-لطیف حسنی ۱۴-جمال الدین خانجانی ۱۵-فواد خانجانی ۱۶-نوید خانجانی ۱۷-شهرام رادمهر ۱۸-کیوان رحیمیان ۱۹-سعید رضایی ۲۰-هوشنگ رضایی ۲۱-کوروش زیاری ۲۲-رامین زیبایی ۲۳-رمضان سعیدتی ۲۴-ریاض الله سبحانی ۲۵-ایقان شهیدی ۲۶-جمشید صادق الحسنی ۲۷-کیوان صمیمی ۲۸-سیامک صدری ۲۹-فرهاد صدقی ۳۰-شاهرخ طائف ۳۱-محمود فضلی ۳۲-فرهاد فهندژ ۳۳-فواد فهندژ ۳۴-بهبود قلیزاده ۳۵-کمال کاشانی ۳۶-پیمان کشفی ۳۷-آیت الله مهرعلی بیگلو ۳۸-کامران مرتضایی ۳۹-زاشیار مرادی ۴۰-لقمان مرادی ۴۱-پیام مرکزی ۴۲-کریم معروف عزیز ۴۳-سعید ماسوری ۴۴-مهدی معتمدی مهر ۴۵-عفیف نعیمی ۴۶-عادل نعیمی ۴۷-مصطفی نیلی ۴۸-شاهین نگاری ۴۹-ناصح یوسفی ۵۰-میثاق یزدان پناه امضا کنندگان این نامه هستند.
