خانوادههای علی چه بیشاط و سید خالد موسوی دو زندانی سیاسی عرب محکوم به اعدام در نامه ای خطاب به مقامات سازمان ملل متحد و سازمانهای حقوق بشری در جهان خواستار دخالت نهادهای بین المللی به منظور روشن شدن وضعیت آنان شدند.در این نامه که مشخصا برای بان کی مون دبیر کل سازمان ملل متحد، ناوی پیلای کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد و احمد شهید گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در امور ایران ارسال شده ضمن توضیح وقایع صورت گرفته به نکاتی اشاره شده که برای نخستین بار از سوی خانواده این دو زندانی منتشر میشود.
در این نامه اشاره شده این دو زندانی با توجه به اینکه به زبان فارسی آشنایی ندارند در زمان بازجویی و حتی در دادگاه، از در اختیار داشتن مترجم معتمد و مسلط به زبان های عربی و فارسی محروم بوده و بازجویان با تلقین به “علی چه بیشاط”و “سید خالد موسوی”، آنها را مجبور به تکرار گفتههایی کردند که با آن گفتهها بیگانه بودند و آن گفته های تلقینی بعدها تبدیل به “اعترافات” شدند و آن “اعترافات” زمینه صدور احکام اعدام برای آنان را فراهم کردند.
خانواده این دو زندانی همچنین گفتهاند که خود نیز فریب نیروهای امنیتی را خورده و به بهانه تقاضای “عفو” از مقامات جمهوری اسلامی همچون رهبر و رئیس قوه قضائیه مصاحبه کرده و جرم فرزندانشان را پذیرفتهاند:”نیروهای امنیتی به این بهانه از ما فیلمبرداری کردند. در آن فیلم، ما در ستاد خبری اداره اطلاعات در اهواز جلوی دوربین ها قرار گرفتیم و برای فرزندان محکوم به اعدام خود از مقامات کشور تقاضای عفو کردیم. با کمال ناباوری پس از چند روز مشاهده کردیم که آن فیلم و فیلم “اعترافات” فرزندان ما علی چه بیشاط و خالد موسوی در قالب یک فیلم پخش شدند . فیلم یاد شده که از تلویزیون انگلیسی زبان و دولتی ایران موسوم به “پرس تی وی” پخش شد فرزندان ما را به عنوان مجرم و مستحق اعدام معرفی کرد.”
خانواده این زندانی همچنین در نامه خویش یادآور شدهاند که تمامی راههای ممکن و قانونی را طی کرده تا بیگناهی فرزندانشان را ثابت کنند اما در حال حاضر بیش از دو ماه و اندی است که این دو از زندان دزفول به مکانی نامعلوم منتقل شده اند و ماموران امنیتی و قضائی جمهوری اسلامی هر از چندگاهی اطلاعات متناقض درباره آنان ارائه میکنند:”در یک روز خبر اعدام و در روزی دیگر خبر آزادی یا انتقال مجدد آنان به زندان را اعلام می کنند. وضعیت فعلی برای همه اعضای خانواده و بستگان ما موضوعی دردآور و استرس زا است. چندین خانواده در معرض شکنجه روحی و روانی قرار گرفتهاند”.
سازمان عفو بین الملل چندی پیش با صدور بیانیهای از اجرای قریب الوقوع حکم اعدام دو زندانی اهوازی ابراز نگرانی کرده و از مقامات جمهوری اسلامی خواسته بود تا از اعدام آنان اجتناب کند.