عرصه سوم – مأمورانی که دندان های جلویی سعید پورحیدررا شکستند، رازی تلخ را هم با این خبرنگار مخالف رژیم ایران درمیان گذاشتند: اینکه پورحیدر وامثال او تنها درمقابل جمهوری اسلامی مبارزه نمی کنند بلکه دراین نبرد نا برابربرخی شرکت های غربی هم همکاررژیم ایران هستند؛ شرکت هایی که به قول سعید پورحیدر، با دست زدن به “تجارت مرگ”، فن آوری مورد نیاز برای ردیابی و شنود مخالفان را دراختیار رژیم قرارداده اند.
سایت «بلومبرگ» در گزارش مفصلی به تاریخ هشتم آبان ماه، از قول پورحیدر می نویسد قدرت این دشمن جدید زمانی برمن آشکار شد که بازجوهایم متن های پیاده شده مکالماتم از طریق تلفن همراه، رایانامه (ایمیل) ها و پیامک هایی که نوشته بودم را در جریان بازداشتم در مقابلم گذاشتند. پورحیدر ادامه می دهد که نزدیک به نیمی از دیگر بازداشتی هایی که او در زندان اوین ملاقات کرده روایت هایی شبیه به تجربه او برایش بازگو کرده و گفته اند که مأموران از طریق ردیابی و شنود تلفن های همراهشان حرکات و تماس های آنها را زیر نظر داشته اند. ترجمه خلاصه شده این گزارش را دراینجا می خوانید.
روایت مکرر
بیشتر روایت هایی که زندانیان عقیدتی از درون اتاق های بازجویی رژیم ایران بازگو می کنند نیز کمابیش شبیه آنچه خواندید هستند. بازجوها در برابر رفتارمنطقی و احتمالاً اعلام بی خبری دستگیرشدگان طوماری ازمکالمات، تماس ها، پیامک ها، رایانامه ها، ابراز نظرها برروی شبکه های اجتماعی و اطلاعاتی ازین دست را در مقابل شخص بازداشتی قرارمی دهند. با اتکا به این «مدارک» فرد را مورد شکنجه و بدرفتاری قرار می دهند. وهم براساس همین اسناد و اقاریر زندانی، درنهایت برایشان احکام مجازات صادر می شود.
امروز برما مسلم است، زمانی که رژیم ایران به سرکوب معترضان به نتایج انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ اقدام کرد، برخی شرکت های اروپایی فن آوری و تجهیزات ردیابی و شنود و نظارت دراختیار دولت ایران قراردادند. درطول دو سال گذشته، شرکت سوئدی «اریکسون ای بی» (Ericsson AB)، شرکت بریتانیایی «کریتیویتی سافتور» (Creativity Software Ltd) و شرکت «ادپتیو موبایل سکوریتی» (Adaptive Mobile Security) از ایرلند اقدام به بازاریابی و ارائه محصولاتی در ایران کردند . تا نیروهای انتظامی و آژانس های اطلاعاتی و امنیتی دولتی رژیم را مجهزکنند.
پیشتر و در سال ۲۰۰۸ میلادی اقدامی مشابه توسط شرکت «نوکیا زیمنس»، و انجام معامله با رژیم جمهوری اسلامی، منجر به بروز جنجال و احضار نماینده این شرکت به پارلمان اتحادیه اروپا شد. در نتیجه، کمپین «نه به نوکیا» جهانگیر شد و این مجموعه عظیم تجاری را بر آن داشت که با اذعان به وجود گزارش های “غیر قابل انکار” از اینکه فن آوری نوکیا زیمنس برای سرکوب مخالفان در ایران مورد استفاده رژیم قرار گرفته، ابراز تأسف کند و عقد معاملات جدید را با رژیم ایران متوقف نماید. به نوشته بلومبرگ از سال ۲۰۰۸ تا به امروز بسیاری از تجهیزات «نوکیا زیمنس» از ایران برچیده شده و شرکت چینی «هوآوی» (Huawei) از آن زمان جایگزین نوکیا زیمنس شده است.
لازم به ذکر است که شرکت های«اریکسون» و«کریتیویتی سافتور» نرم افزار و فن آوری را دراختیار رژیم ایران قراردادند که علناً برای مقاصد امنیتی و اطلاعاتی کاربرد دارند . ازجمله یک ابزارجاسوسی ویژه برای مکان یابی که اریکسون دراوایل سال ۲۰۰۹ به ایران فروخت. و وسیله ای مشابه که در سال جاری میلادی توسط شرکت «کریتیویتی سافتور» دراختیار رژیم ایران قرار گرفت.
ردیابی کنشگران
دهها مصاحبه و سند موجود ابعاد همکاری شرکت های تجاری بین المللی با نظام حاکم بر ایران و شراکت موسسه های فوق درعملیات جاسوسی رژیم را بیش از پیش روشن کرده است.
گروه های حقوق بشر و قربانیان خشونت رژیم ایران یک صدا تأیید می کنند که مقام های امنیتی و مأموران اطلاعاتی جمهوری اسلامی به طور منظم با استفاده از ابزارهای شنود کنشگران سیاسی را به تله انداخته و با تکیه بر این تجهیزات از آنها بازجویی می کنند.
سناتور «مارک کرک» از ایالت ایلینویز آمریکا درباره شرکت هایی که به جمهوری اسلامی در سرکوب مخالفان کمک می کنند می گوید: “مدیران این شرکت ها نباید بتوانند حتی به چهره خودشان هم درآینه نگاه کنند.” این سناتور جمهوریخواه چندی است که به دنبال تصویب قانونی است که برطبق آن دولت ایالات متحده تحریم های سخت تری را برای جلوگیری ازبه فروش رساندن تجهیزات سرکوب به رژیم ایران وضع نماید. این سناتورجمهوریخواه درباره دلیل لزوم تصویب طرح پیشنهادی خود می گوید: “کنشگران حقوق بشرآسیب پذیروبه بهای کسب و کاراین شرکت ها درمعرض شکنجه قراردارند.”
اتحاد وزارت اطلاعات، ایرانسل، همراه اول و شرکت اریکسون
شرکت اریکسون، بزرگترین تولید کننده شبکه های بی سیم درجهان، تأیید کرده که درسه ماهه آخر سال ۲۰۰۹ این شرکت یک مرکز مکان یابی تلفن همراه را برای مقاصد مربوط به “صدورصورت حساب” به شرکت خدمات مخابراتی «ام تی ان ایرانسل»، دومین اپراتور بزرگ تلفن همراه درایران، به فروش رسانده است.
بلومبرگ از قول یک کارمند سابق اریکسون در ایران می نویسد شبی در سال ۲۰۰۹ هنگامی که افسران اطلاعاتی به دنبال یافتن ردی از یک مورد مطنون بودند، او یک تماس تلفنی فوری دریافت کرد که طی آن از وی خواسته شد هرچه سریعتر برای “رفع یک ایراد فنی” در مرکز مکان یابی اریکسون به محل کارش مراجعه کند.
بنا براعلام اریکسون، این شرکت کماکان به ارائه خدمات حفظ و نگهداری ازتجهیزات فروخته شده به ایران ادامه خواهد داد، با این وجود درماه اکتبر سال ۲۰۱۰ اریکسون، در پی تلاشهای اخیر برای شدت بخشیدن به میزان تحریم ها علیه جمهوری اسلامی، از تصمیم شرکت مبنی برخودداری ازفروش این نوع محصولات به ایران خبر داد.
ضمانت اجرایی
اوایل سال جاری میلادی، شرکت«کریتیویتی سافتور» تجهیزاتی را به نیروهای امنیتی ایران فروخت که به مأموران این امکان را می دهد که مکان تلفن های همراه را ردیابی کنند. برپایه سند ۱۹ صفحه ای توضیحات فنی محصول یاد شده، به کمک این دستگاه ها پلیس می تواند گزارش رفت و آمد یک فرد بخصوص را هر ۱۵ ثانیه دریافت و منطقه حرکت او را بر روی نقشه معین نماید.«کریتیویتی سافتور» تأیید کرده که «ایرانسل» یکی از مشتریان آن شرکت است، اما به دلیل منع ناشی از تعهدات مندرج در قرارداد مابین طرفین، ازارائه هرگونه اطلاعات بیشتر خودداری کرده است.
شرکت «ادپتیو موبایل سکوریتی» که تحت حمایت بخش سرمایه گذاری شرکت اینتل قرار دارد نیز در سال ۲۰۱۰ با شراکت اریکسون فروش تجهیزاتی را به «همراه اول»، بزرگترین اپراتور تلفن همراه ایران، پیشنهاد کرد. به این ترتیب کلیه محتوای پیامک های ارسالی دراین شبکه را می توان فیلتر کرد، به دلخواه جلوی ارسال آنها را گرفت و نیز ذخیره نمود. یک سخنگوی شرکت اریکسون هم این مسئله را تأیید کرده است. افزون براین، شرکت ایرلندی «ادپتیو موبایل سکوریتی» نیز هم اکنون برای تجهیزاتی که درسال ۲۰۰۸ به ایرانسل فروخته کماکان خدماتی را ارائه می کند.
با این همه «ادپتیو موبایل سکوریتی» اصرار دارد که محصولاتش صرفاً برای مقاصد مقابله با هرزنامه (اسپم)، ویروس های نرم افزاری و«مطالب نامناسب» عرضه می شوند. وهیچ کدام برای “اجرای قانون” طراحی و فروخته نشده اند. درعین حال، “برای جلوگیری از خدشه دارشدن وجهه شرکت”«ادپتیو موبایل سکوریتی» قصد دارد پس از اتمام مدت قرارداد فعلی با ایران، در اواخر سال ۲۰۱۲، هیچ معامله دیگری با رژیم کنونی ایران انجام ندهد.
سه شرکت اروپایی «اریکسون ای بی»، «کریتیویتی سافتور» و«ادپتیو موبایل سکوریتی» درحالی به همکاری با ایران ادامه دادند که درخواست های زیادی در اروپا و آمریکا برای اعمال نظارت بیشتر بر فروش چنین تجهیزاتی به ایران مطرح شده بود. با این وجود این سه شرکت پس از آنکه نوکیا زیمنس، رقیب دیرینه شان، در میان انتقادهای همه جانبه با چالش بین المللی مواجه شد، همچنان به فعالیت خود در ایران ادامه دادند.
تهدیدی به نام پیامک
علاوه برردیابی موقعیت مکانی افراد، رژیم ایران برای نظارت برمحتوای پیام های نوشتاری درشبکه سراسری ارتباطی کشور به شرکت های یاد شده مراجعه کرد. به گفته گروه های فعال در زمینه حقوق بشر به زودی مشخص شد که خدمات پیام کوتاه، «پیامک»، نیز برای رژیم یک تهدید به شمار می آمد.
در سال ۲۰۰۸، «ادپتیو موبایل سکوریتی» به ایرانسل یک فن آوری خاص به فروش رساند که قابلیت فیلترکردن، انسداد و ذخیره پیامک ها را دارد. به گفته دو تن از مدیران سابق ایرانسل، نظارت بر پیام های نوشتاری خواست نیروهای امنیتی بود، که طبیعتاً ازاین فن آوری برای مقاصد خود استفاده می کنند.
در سندی متعلق به شرکت «ادپتیو موبایل سکوریتی» که بلومبرگ به آن دسترسی پیدا کرده است، ویژگی های تجهیزات سفارشی مورد نظر دولت ایران این گونه توصیف شده : این دستگاه کلیه پیام ها به زبان های انگلیسی، فارسی یا عربی را برای یافتن کلید واژه هایی خاص یا عباراتی کلیدی جستجو می کند؛ آنها را ذخیره کرده و پیام های علامت گذاری شده توسط فیلترها را برای بازبینی توسط افراد مسئول ذخیره می کند.
بنا براظهارنظرسه نفر که ازمفاد گفتگوهای انجام شده با خبرهستند، مقام های امنیتی و انتظامی ایران خواهان تخصص های ویژه ای نیز بودند. به گفته یکی ازمهندسان ارشد سابق ایرانسل، یکی ازخواسته های نهاد های اطلاعاتی آن بود که بتوان محتوای پیام ها را دستکاری کرد و آنها را تغییر داد.
دستانی خون آلود
مارک کرک، سناتور آمریکایی، می گوید: “اگر یک نفر غربی یا هرکدام از طرف های معامله با ما، به همکاری با مقام های ایران بپردازد، درواقع با دستانی خون آلود برسر میز حاضر خواهد شد. ”
سعید پور حیدر، روزنامه نگار مخالف رژیم ایران، می گوید پس از بازداشتش درسال گذشته مأموران به او گفته بودند که اتهامش مصاحبه با رسانه های بیگانه مانند بی بی سی و صدای آمریکا است. سندشان هم مکالمات پخش نشده تلفن همراه اش بود، که شنود و ضبط شده و متن شان هم پیاده شده بود. به گفته پورحیدر، بازجوها متن رایانامه ها و پیامک های او را نیز دراختیارداشتند.
اعدام ساختگی
ضرباتی که باعث شکسته شدن چهارعدد از دندانهای سعید پورحیدر شد وهمه شکنجه های فیزیکی، در مقابل شکنجه های روحی ای که او متحمل شد هیچ بودند. این روزنامه نگار به یاد می آورد که روزی نگهبانان به او گفتند که می بایست اعدام شود. اومی بایست روی یک چهارپایه بایستد، دستان وچشمانش را بستند و طناب دار را برگردنش انداختند و۲۵ دقیقه به همان شکل با پاهایی لرزان نگاهش داشتند. پس از آن او را پایین کشیده وبه سلولش بازگردانده و گفتند که مجدداً به سراغش خواهند رفت. پورحیدر که تا صدورحکم دادگاه به صورت موقت از زندان مرخص شده بود، به محض رهایی ازایران گریخت و به ترکیه رفت. ماه گذشته در مصاحبه ای با بلومبرگ در ترکیه، سعید پورحیدر گفت: “تمام این شرکت ها که خدمات مخابراتی و دستگاه های شنود به ایران می فروشند، به شکلی مستقیم در حفظ این رژیم نقش دارند.”
