عرصه سوم: هفته گذشته برای فعالان مدنی در زندان و حصر، هفته ویژه ای بود. هزارمین سال روز حصر رهبران جنبش سبز، اعتصاب غذای چهار زندانی در اعتراض وضعیت زندانیان بیمار که نیاز به رسیدگی پزشکی در خارج از زندان دارند و سومین سال روز حصر یک فعال سیاسی در زندان اوین بهانه ای بود تا فعالان مدنی بار دیگر شرایط زندانیان سیاسی و مدنی را یاد آوری کنند.
در این راستا برخی از گروهها و سازمانهای جامعه مدنی با انتشار بیانیه و یا نامه سرگشاده خطاب به رییس جمهور مسائل مربوط به حصر و زندانیان سیاسی را یادآور شده اند.
از جمله این نامه ها، نامه بیش از هزار و دویست دانشجو و فارغ التحصیل دانشگاه‌های مختلف بود که خطاب به حسن روحانی نوشته شد. تهیه طومار و درخواست مجوز برای راهپیمایی در روز تاسوعا نیز از دیگر فعالیت کمپینهای فعال در این زمینه است.
نشست “هزار روز حصر آفتاب” نیز توسط گروههای عضو سفیران سبز امید و با سخنرانی اردشیر امیرارجمند و محمدتقی کروبی و حضور مجازی بیش از چهارصد تن از فعالان جنبش سبز برگزار شد.
به گزارش وبسایت سفیران سبز امید، در این نشست عصر شنبه ۱۸ آبان ماه ۱۳۹۲ و در آستانه هزارمین روز حصر رهبران جنبش سبز میرحسین موسوی و مهدی کروبی و زهرا رهنورد برگزار و بطور زنده از طریق یوتیوب پخش شد.
امیر ارجمند در توصیف دلایل حصر رهبران جنبش سبز در این نشست گفته است:” هم بخش زیادی از سرویس امنیتی و اطلاعاتی می گفتند که آنها طرفداری ندارند ولی وقتی دیدند که بالای چند صد هزار نفر از شهروندان آگاه و مطالبه گر بیرون آمدند پی به این مساله بردند که نه تنها محبوبیت این افراد کم نشده بلکه افزایش یافته و مبادرت به حصر کردند و در واقع آنها را زندانی کردند. از آن روز هیچگونه فرآیند قانونی را آغاز نکردند. این نکته مهم است که تا امروز هنوز هیچ کس نمی داند مسئول این حصر و حبس چه کسی است، پرونده واقعا در کجا شکل گرفته و در کجا ادامه پیدا کرده است.”
پس از انتخاب حسن روحانی به ریاست جمهوری، پرونده حصر این سه شخصیت محصور به شورای عالی امنیت ملی واگذار شد اما تا کنون هیچ اقدامی برای رفع این حصر صورت نگرفته است. سخنگوی قوه قضاییه نیز در همین رابطه به خبرنگاران گفته است تغییری در وضعیت موسوی، کروبی و رهنورد به وجود نیامده است.
محسنی اژه ای که درماههای اول پس از حصر خانگی رهبران جنبش سبز و پس از مدتها سکوت دربرابر سوالهای مکرر افکارعمومی و رسانه ها که خواستار اعلام وضعیت حقوقی آنان شده بودند بدون تایید حصر از محدودیت تردد و قطع ارتباطات تلفنی سخن گفته بود و آن را به صلاح خود موسوی و کروبی و رهنورد دانسته بود اکنون از تعبیر«مجازات» برای توجیه اقدام غیرقانونی روسای خود برای حبس هزار روزه‌ی میرحسین و رهنورد و کروبی استفاده کرده و می‌گوید:«کسانی که پس از انتخابات ۸۸ حصر خانگی شدند، معترض نبودند بلکه مرتکب جرم شده‌اند. در خصوص افراد مذکور تصمیماتی اتخاذ شده است و تغییری در مورد مجازات‌های آنها به وجود نیامده است.»
در زندان رجایی شهر نیز عبدالفتاح سلطانی، امیر خسرو دلیر ثانی، سعید مدنی و مهدی خدایی از ظهر روز شنبه در اعتراض به وضعیت زندانیان بیمار که نیاز به رسیدگی پزشکی در خارج از زندان دارند و عدم توجه مسئولین زندان به وضعیت وخیم آنان دست به اعتصاب غذا زده اند. اعتصاب کنندگان خواسته اند که بیماران محبوس به بیمارستانی خارج از زندان اعزام شده و بتوانند از حق مرخصی درمانی بهره مند شوند.
در واکنش به این اقدام یازده زندانی محبوس در رجایی شهر وهمچنین تعدادی از اعضای خانواده های زندانیان سیاسی نیز در نامه خطاب به اعتصاب کنندگان ازآنان خواسته اند تا به این اعتصاب پایان دهند.
اعتصاب غذای عبدالفتاح سلطانی باعث وخامت وضعیت جسمانی و انتقال وی به بهداری زندان شده است. درهمین حال برخی از گزارشها نیز از نیازمندی مصطفی تاجزاده به درمان اشاره می کند. وی سه سال است که در زندان اوین محصور شده و ارتباطش با سایر زندانیان قطع شده است. اما وی اخیرا به جای درمان به دادگاه فرستاده شده تا به اتهامات تازه اش پاسخ دهد.
ماجرای حصر و زندان در جمهوری اسلامی داستان ادامه داری است که به نظر نمی رسد در کوتاه مدت و با تغییرات کنونی در دولت پایان یابد. از این رو به نظر می رسد برای کاهش فشار بر زندانیان، جامعه مدنی و کارزارهای باید حضور پررنگ تری داشته باشند.
