عرصه سوم: صفحه فیس بوک بزرگداشت داریوش و پروانه فروهر دقایقی پیش اعلام کرد وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی برگزاری مراسم یاد بود برای این دو شخصیت ملی را ممنوع کرده است.
پرستو فروهر با انتشار بیانیه ای در این خصوص گفت: “در ابتدا برخی نویدهای خوشایند درباره‌ی امکان برگزاری آیین بزرگداشت شنیده می‌شد. برخورد مثبت مسئولان در وزارت کشور و فرمانداری تهران در برابر تقاضانامه ی کتبی ما نیز سبب خوشبینی بود. روز شنبه ۲۵ آبان ماه در یک تماس تلفنی برای فردای آن روز به یکی از دفترهای وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی فراخوانده شدم. آنچه در این نشست به من گفته شد آنچنان دوپهلو و پرابهام بود که تنها پس از پرسش های سمج و مکرر خود موفق به دریافت محتوای واقعی آن شدم. در ابتدا گفتند که برگزاری این مراسم در خانه مجاز خواهد بود. پس از چند جمله در باب لزوم حفظ نظم، که البته مورد توافق دو طرف است، اضافه کردند که “از شرکت گروهک ها و ضدانقلاب و عناصر مشکوک که در صدد توطئه و جوسازی هستند جلوگیری خواهد شد”
پرستو فروهر، فرزند زنده یادان داریوش و پروانه فروهر روز گذشته به بهانه برگزاری پانزدهمین سالگرد دشنه آجین شدن این دو شخصیت ملی- میهنی در به وزارت اطلاعات احضار شده بود.
صفحه بزرگداشت داریوش و پروانه فروهر در فیس بوک با انتشار این خبر نوشته است پرستو فروهر از ساعت ١٠ صبح امروز، ٢٦ آبان، در وزارت اطلاعات جمهورى اسلامى است. روز گذشته وزارت اطلاعات تلفنى پرستو فروهر را براى ١٠ صيح امروز احضار كرده بود.
پرستو فروهر براى برگزارى پانزدهمين سالگرد دشنه آجين شدن پدر و مادرش به دست ماموران وزارت اطلاعات به تهران سفر كرده است. وزارت اطلاعات در سال ٧٧ مسئوليت قتل داريوش و پروانه فروهر بر عهده گرفت.
پرستو فروهر، بامداد چهارشنبه ٢٢ آبان، وارد تهران شد. برخلاف سال گذشته، او بدون هيچ مشكلى، از بازرسى پليس فرودگاه بين المللى تهران عبور كرد. در چند سال گذشته گذرنامه پرستو فروهر، در ابتداى ورود، توسط ماموران وزارت اطلاعات توقيف مي شد.
پرستو فروهر قصد دارد كه در يكم آذرماه امسال مراسم پانزدهمين سالگرد كشته شدن پدر و مادرش بدست ماموران جمهورى اسلامى را برگزار كند. در چند سال گذشته وزارت اطلاعات و وزارت كشور جمهورى اسلامى اجازه برگزارى اين مراسم را نمي دادند.
پرستو فروهر در آستانه‌ی پانزدهمين سالگرد قتل‌هاى سياسى آذر ١٣٧٧ در پيامى نوشت كه دادخواهى خون قربانيان قتل‌هاى سياسى تنها در بستر اعتراض عمومى و پشتوانه پيگيرى افكار عمومى ميسر است. وى تمامى كوشش‌هاى صورت گرفته در ١٥ سال گذشته را نيز به پشتوانه افكار عمومى و اعتراضات مردمى امكان پذير دانسته است.
او می‌نويسد: روز خاکسپاری پدر و مادرم که موج جمعیت مردم به خیابان ریخت و فریاد مرگ بر استبداد پس از سال‌ها در فضای شهر طنین افکند، آن سالگردها که به تظاهرات خیابانی می‌کشید، … در بستر این اعتراض گسترده و پیگیر بود که می‌شد با صدای بلند فریاد زد: داد خواهیم این بیداد را! … و می‌شد با تکیه بر عزم جمعی تحقق این نوید را باور کرد.
پرستو فروهر مى‌نویسد: “هنوز در یادآوری آن جمعیت انبوه و دادخواه نیروی استقامت می‌یابم . فاجعه‌ی قتل های سیاسی آذر ۷۷ تنها یادآور سوگ و درد نیست، یادآور بزرگی انسان‌هایی ست که تا پای جان در برابر ستم ایستادگی کردند و یادآور اعتراض خودجوش مردم است به جنایتی که بر آنان رفت.”
پرستو فروهر مى افزايد: “این مجموعه نمایانگر تنها گوشه‌ی کوچکی از تلاش‌های جمعی ما ست؛ تلاش ما بازماندگان قربانیان این جنایت ها، تلاش وکلای ما، تلاش همفکران و همراهان سیاسی قربانیان، تلاش دگراندیشان و روزنامه‌نگاران متعهد که در افشای ابعاد این جنایت ها کوشیدند و تن به سکوت و فراموشی ندادند.”
پرستو فروهر مى‌نويسد: “فاجعه‌ی قتل های سیاسی آذر ۷۷ تنها یادآور سوگ و درد نیست، یادآور بزرگی انسان‌هایی ست که تا پای جان در برابر ستم ایستادگی کردند و یادآور اعتراض خودجوش مردم است به جنایتی که بر آنان رفت.”
پرستو فروهر پيام خود را با اين جمله به پايان مى رساند: “زندگی و مرگ قربانیان این فاجعه سندی ست گرانقدر از تلاش ایرانیان برای دست‌یابی به آزادی و بازپس‌گیری حق دگراندیشی. قدرشان بدانیم و دادشان بخواهیم.”
