عرصه سوم: شیرین عبادی، فعال حقوق بشر از جامعه مدنی و شهروندانی که دور از مناطق آلوده به مین زندگی می‌کنند، خواسته تا همراه با دوﻟﺖ و ارگان های ﻣﺴﺌﻮل که وظیفه ﺗﺴﺮﯾﻊ در ﭘﺎﮐﺴﺎزی ﻣﻨﺎطﻖ آﻟﻮده، ﺣﻤﺎﯾﺖ ﻣﻨﺎﺳﺐ از ﻗﺮﺑﺎﻧﯿﺎن، آﻣﻮزش و ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی را برعهده دارﻧﺪ، اﯾﻦ مسئله را دﻏﺪﻏه خود بدانند.
وی در گزارش مفصلی با عنوان”مین؛ قاتلین خفته” نوشته است:”٢٥ سال پيش، ٢٠ ميليون مين در دل ٤ ميليون و ٢٠٠ هكتار از زمينهاى هم مرز بين ايران و عراق كاشته شد تا از نفوذ ” دشمن” در دو سوى مرز، پيشگيرى كند. حال اينكه در همه اين ٢٥ سال خود اين مين ها دشمن جان مردم بى دفاعى بوده اند كه تنها گناهشان زندگى در نزديكى مرزها بوده است با وجود پاكسازيهايى كه انجام شده، هنوز حدود ٣ ميليون هكتار از زمينهاى مرزى آلوده به مين است در اين بيست و پنج سال آمار حكايت از حدود ٨٠٠ كشته در سالهاى بين ٦٧ تا ٨٣ دارد. اما واقعيت اين است كه هرگز آمار دقيقى از تعداد قربانيان ارائه نشده است.”
عبادی در گزارش خود نوشته است: آخرين قربانيان مين در ايران، هفت كودك مريوانى هستند كه ٢٦ مهرماه امسال ( ١٣٩٢) جست و خيزهاى كودكانه شان با انفجار مينها به خون كشيده شد.كودكانى كه روياهايشان در يك لحظه؛ لحظه شوت زدن به توپ پلاستيكى فوتبال يا پريدن و دويدن، به كام اژدهاى خفته در زمين فرو مى شود.
وی در این گزارش عواملی چون فقدان نقشه‌ی مین‌ها، اعمال تحریم‌ها و نبود وسایل پیشرفته، فقدان اراده‌ی سیاسی، ناکارآمدی عملکرد حکومت و منع فعالیت نهادها و سازمان‌های غیردولتی را از جمله دلایل عدم پیشرفت پاکسازی مناطق آلوده می‌داند.
متن کامل گزارش شیرین عبادی به فارسی، کردی و انگلیسی در وب سایت مرکز حامیان حقوق بشر منتشر شده است.
