فرصتی برای همصدایی جنبش زنان،هم آوا با پروانه های صلح

عرصه سوم- در پی انتشار بیانیه جمعی ازفعالان حوزه زنان درایران به مناسبت روز بیست و پنجم نوامبر روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان، وهشدارآنان ازافزایش خشونت نسبت به زنان در سطح جامعه و گسترش تبعیض جنسیتی درسیاست‌ها و قوانین جمهوری اسلامی، جمع دیگری از شخصیت‌ها، کنشگران مدنی و روشنفکران ایرانی درخارج ازکشوربا انتشار بیانیه دیگری با تاکید بر پیوند خود با جنبش برابرخواهی زنان ازآنان حمایت کردند.

متن کامل این بیانیه را دراینجا می خوانید:

بیانیه 150 تن از کنشگران حقوق زنان و شخصیت های فرهنگی و دانشگاهی برابری خواه:

150 تن از فعالان جنبش زنان و شخصیت های فرهنگی و دانشگاهی، طی بیانیه ای، بر پیوند ناگسستنی صدای خود در اقصا نقاط جهان با بیانیه «جمعی از فعالان جنبش زنان در داخل کشور به مناسبت روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان» تاکید کردند.

در میان امضاء کنندگان این بیانیه، نام شخصیت های مدافع حقوق برابر از طیف های گوناگون فکری و در نقاط مختلف جهان به چشم می خورد. زنانی همچون شیرین عبادی، مهرانگیز کار، میهن جزنی، منصوره شجاعی، پروین بختیارنژاد، صدیقه وسمقی، فاطمه فرهنگ خواه، پرتو نوری علاء، ویدا حاجبی، خدیجه مقدم، محبوبه عباسقلی زاده، فاطمه حقیقت جو، عفت ماهباز، فریبا داودی مهاجر، مهناز پراکند، نازی عظیما، اعظم خاتم، رضوان مقدم و… اساتید دانشگاه همچون نیره توحیدی، هایده مغیثی، آزاده کیان، زیبا میرحسینی، ژانت آفاری، و… هنرمندانی همچون شهرنوش پارسی پور، پرستو فروهر، زیبا شیرازی، نیلوفر بیضایی، لعبت والا و… مردان آزادی خواه و برابری طلب همچون عبدالکریم لاهیجی، علی میرسپاسی، سعید پیوندی، حسن یوسفی اشکوری، علی اکبر مهدی، کاظم علمداری، مرتضی محیط، رضا علیجانی، آرش نراقی، مهران براتی، رامین جهانبگلو، حسن شریعتمداری، حسین باقرزاده، علی افشاری، مهرداد درویش پور و… و نیز ائتلاف بین المللی علیه خشونت در ایران (ایکاوی)

متن کامل این بیانیه را در زیر می خوانید:

فرصتی برای همصدایی جنبش زنان ، هم آو با پروانه های صلح

جمعی از فعالان جنبش زنان در داخل کشور در بیانیه ای* به مناسبت روزجهانی مبارزه با خشونت علیه زنان، نگاه تیزبین جنبش زنان را از خانه به جامعه و از ایران به جهان کشانده اند.

آنان هشدارهای ضد خشونت خودرا همزمان با این روز جهانی که به یاد پروانه های سوخته در آتش دیکتاتوری جمهوری دومینیکن ثبت شده است، سرداده اند. آنان جان های پاک پروانه های صلح و آزادی و برابری ایران را همچون قربانیان خشونت های دولت – مرد ساخته به گواهی گرفته، خشونت خانگی و قانونی را آغازی بر خشونت در سطوح گسترده تر اجتماعی و سیاسی دانسته اند .

آنان با نگاهی مسئولانه اما مستقل از دسته بندی های دو قطبی و پر تخاصم رایج ،همگان را از فقر وفحشا و اعتیاد و بیکاری که حاصل فرایند خشونت در سطوح گسترده است بیم داده و اولویت حل این مشکلات را که همچون سلاحی خانمان سوز سلامت وکرامت انسانی و اجتماعی تک تک مردم ایران، به ویژه زنان و جوانان را نشانه رفته است، به دولتها گوشزد کرده اند.

زنان درد آشنا با دشنه های تبعیض و محروم مانده از شکفتن استعداد و شایستگی در اثر ضرب تیغ تفکیک جنسیتی ، به درستی نشان داده اند که امروز جدایی و انزوای فرهنگ و سرزمین پرافتخارما ن از جامعه جهانی همانا در ارتباط است با انتخاب سیاست خشونت زای ” جدایی و تفکیک ” به جای سیاست آشتی جویانه «تعامل و گفتگو».

پروانه های صلح ایران ، آماج شمشیرهای از نیام بر کشیده خشونت جهانی بیمناک از آینده اند. آنان با تکیه بر تجارب تلخ و ویرانگر خود از خشونت ، از نابرابری ، ازجنگ و درگیری های قومی، و از مناقشات خشن سیاسی ، مذهبی و عقیدتی ؛ اینک با صدایی از آن خود ، “مردم ایران ، دولت و جامعه جهانی” را همچون سه عامل تعیین کننده ، مورد خطاب قرار داده آنها را از عناد ورزی و جنگ منع کرده و به گفتگو و صلح بر محور حقوق بشر ، احترام متقابل ، و دموکراسی در چارچوب منافع ملی فرا می خوانند.

آنان پذیرش هنجارها و قواعد بین المللی ؛ ایجاد فضای امن برای فعالان ، نمایندگان و رهبران جنبش های اجتماعی سیاسی موجود، آزادی تمام زندانیان و حصرشدگان سیاسی و عقیدتی، فراهم آوردن امنیت لازم برای فعالیتهای آزادانه مدنی و به کار گیری روش های غیرخصمانه ومداراجویانه در سطح بین المللی و ملی را شرایطی لازم برای زندگی شایسته انسانی دانسته اند.

پیام روشن و خشونت پرهیز این دسته از زنان کشورمان دراعتراض به تداوم چرخه خشونت از خانه تا جامعه و از ایران تا جهان در پیوند با صدای ما زنان ایرانی در نقاط مختلف جهان است .شاید با این همصدائی ها نیرویی باشیم در جهت شکستن دور باطل چرخه جنگ و خشونت جهانی در تمامی عرصه های خانگی و اجتماعی و سیاسی.

باشد که نقش نام های ما زنان ایرانی و مردان حامی این فراخوان در کنارهم و فراسوی مرزهای خشونت ساخته جغرافیای سیاسی، نقشی گردد از همبستگی جهانی برای پرهیز از خشونت و جنگ.

اسامی امضاء کنندگان این بیانیه به ترتیب حروف الفبا: