عرصه سوم- جمعی از فعالان مدنی داخل کشور اخیرا در ابتکاری جدید کمپینی علیه تحریم در فضای مجازی راه اندازی کرده اند. این کمپین در سرآغاز فعالیت خویش با گشایش صفحه ای در فیس بوک فعالیت خویش را آغاز کرده است و تا لحظه انتشار این گزارش صفحه مذکور با استقبال 1374 کاربر فیس بوک روبرو شده است.
این کمپین در گفت و گو با برخی فعالان مدنی به دیدگاههای آنان در خصوص جنبش ضد تحریم پرداخته است. ماشالله شمس الواعظین سردبیر پیشین تعدادی از روزنامه های اصلاح طلب و از فعالان جامعه مدنی در این رابطه به آسیب شناسی کمپپینهای ایرانی اشاره می کند و می گوید:”باید دید اصلا آیا کمپین های جامعه مدنی در ایران قوی هستند یا خود دولت آنها را سرکوب کرده است؟ پس از پاسخ به این سوال می توان در مورد کارکرد و هدف کمپینی در مورد مخالفت با تحریم ها صحبت کرد و انتظار داشته باشیم چنین فشار مدنی در این باره ایجاد شود. یعنی ما باید در ابتدا به دنیا نشان دهیم که نهادهای مدنی در ایران از جایگاه قدرتمندی برخوردار هستند.”
به گفته این روزنامه نگار گر قرار است نهاد مدنی ضد تحریم شکل بگیرد، ابتدا انجمن صنفی روزنامه نگاران که تعطیل شده است را باز کنند، خانه سینما را باز کنند. وقتی اینها باز نمی شود غربی ها به جنبش ضد تحریم اعتنایی نمی کنند و آن را یک جنبش دولتی تلقی و عنوان می کنند حکومت در برابر تحریم ها آسیب پذیر شده و به چنین روش هایی متوسل شده است.
وی در عین حال معتقد است اگر یک نهاد مدنی واقعی ضد تحریم در کشور راه بیفتد، آمریکا نه تنها تحریم های کنونی را لغو می کند، بلکه جرات تشدید تحریم ها را نخواهد داشت؛ چون با واکنش وسیع مردم ایران روبرو می شود و آمریکا مایل نیست با ملت ایران مشکل پیدا کند.
موسی غنی نژاد اقتصاددان و فعال مدنی نیز از تشکیل چنین کمپینی استقبال کرده است. وی همچنین از کلیه فعالان جامعه مدنی دعوت کرده است تا به این کمپین بپوندند. غنی نژاد می گوید:”من به عنوان یک فعال جامعه مدنی، یک اهل قلم، روزنامه نگار و نویسنده اقتصادی از همکاران خود و دیگر افراد جامعه مدنی، نویسندگان در زمینه های گوناگون و حتی هنرمندان دعوت می کنم تا به تحریم های اقتصادی علیه ایران اعتراض کنند. در واقع اگر هدف کشورهای تحریم کننده این است که جلوی گسترش سلاح های هسته ای و خطر احتمالی جنگ را بگیرند نباید از روش تحریم که عملی خصومت آمیز است استفاده کنند. در واقع راه صلح آمیز برای بهبود روابط ملت ها گسترش تجارت آزاد است.”
وی در عین حال رابطه ای تنگاتنگ را میان تجارت آزاد و جامعه مدنی ترسیم کرده و ادامه می دهد:” به نظر من تجارت آزاد بارزترین مصداق جامعه مدنی است، یعنی انسان هایی که آزادانه و داوطلبانه با هم در ارتباط هستند. این دولت ها هستند که با مداخله در روند تجارت جامعه مدنی را زیرپا می گذارند و مانع ارتباط آزادانه آنها با هم دیگر می شوند. علم و تجربه نشان داده است که اگر تجارت آزاد گسترش یابد ارتباط و تفاهم میان انسانها بر اثر وابستگی متقابل آنها بیشتر شده و روابط صلح آمیز تر می گردد؛ و بر عکس، هرگونه مانع تراشی بر سر تجارت آزاد نوعی عمل خصومت آمیز آمیز و خطرناک برای صلح است. ایراد و انتقاد ما به سیاست کشورهای غربی به ویژه آمریکا این است که چرا در روابط میان انسان های آزاد که ربطی به سیاست ندارد مداخله می کنند. تجارت یک تاجر ایرانی و آمریکایی باید به دور از دخالت دولت ها انجام شود. بنابراین سیاست تحریم برای کسانی که مدعی آزادی و صلح اند نوعی نقض غرض است.”
سعید لیلاز دیگر فعال مدنی است که حمایت خویش را ازاین کمپین مطرح کرده است. لیلاز معتقد است که کمپین باید از سوی افرادی حمایت و هدایت شود که خارج از دولت قرار دارند. به باور وی این کمپین یکNGO موقتی است و قاعدتا باید کسانی مدیریت آن را بر عهده بگیرند که مرجع مردم و مورد وثوق و رجوع مردم باشند.
