جای تو خالی نیست
عرصه سوم –آذر،ماه آخر پاییز، برای فعالان سیاسی و دانشجویی شاید بیشتر ازهرزمان دیگری یادآور دانشگاه و جنبش دانشجویی باشد. ۱۶آذر درایران روز دانشجوست وامسال دفتر تحکیم وحدت برای توجه بیشتر به وضعیت دانشجویان،۱۶ تا ۲۳ آذر ماه را هفته دانشجو نامید. این تلاش برای جلب توجه بیشتر، دستکم درخارج از ایران نتیجه داد و کمپینی به نام “صندلی خالی” به راه افتاد. این کمپین ایده سادهای دارد: قرار است پوستر دانشجویان زندانی یا دانشجوهایی که جان خود را در حوادث بعد از انتخابات جنجالی ریاست جمهوری سال۱۳۸۸ از دست دادند، بر صندلیهای خالی کلاسهای دانشگاهها قرار بگیرند وعکس یا فیلم آن برای صفحه فیسبوک کمپین فرستاده و منتشر شود.
مصاحبه رضا حاجی حسینی با پویا جهاندار
پویا جهاندار، عضو سابق انجمن اسلامی دانشگاه علامه طباطبایی و فعال دانشجویی که این کمپین را به راه انداخته است درباره آن به عرصه سوم میگوید: عده زیادی از دانشجویان درحال حاضر در زندان هستند و شماری از دانشجویان هم در اعتراضات مسالمتآمیز مردمی پس از برگزاری انتخابات، جان خودشان را از دست دادند. کمپین صندلی خالی حرکتی نمادین است برای یادآوری و زنده نگه داشتن نام این دانشجویان که جایشان سر کلاسها و میزهای درس و تحصیل خالی است. صندلی خالی نمادی است ازدانشجویانی که باید سر کلاس درس باشند و نیستند.
اگر به صفحه صندلی خالی در فیسبوک بروید، میتوانید عکسها ومتنهایی را ببینید که برای این کمپین فرستاده شده است. دریکی از این عکسها و پیامها که درباره ضیا نبوی، دانشجوی زندانی عضو شورای دفاع از حق تحصیل است میخوانید: قرارگذاشتهایم به ضیا بگوییم که به یادش هستیم، حتی اگر کیلومترها فاصله بین ما واوست. قرارگذاشتهایم برای ضیا بنویسیم، از بهترین و صمیمانهترین آرزوهایمان برای بودنش، برای آزادیاش. قرار گذاشتهایم به خانوادهاش شادباش بگوییم و به مادرش دست مریزاد، برای پروردن آزاد مردی چون ضیا…
جهانداردرباره وجوه دیگراین کمپین میگوید: نکته دیگرآنکه حکومت اصراردارد بگوید تندوریهایی مثل حمله وحشیانه به سفارت انگلیس، کاردانشجوهاست وکسانی که ازدر و دیوار بالا میروند دانشجو هستند. درحالیکه مشخص نیست چندتای آنها واقعا دانشجو هستند وچندتا غیردانشجو. اما ما میخواهیم پیام بدهیم که دانشجویان واقعی ما و فعالان جنبش دانشجویی الان در زندان هستند.
صندلی خالی از کجا شروع شد؟
شروع کمپین صندلی خالی از شهر واشنگتن بود وازدانشگاه جرج واشنگتن. دردانشگاه یورک کانادا و دانشگاه بارسلونا هم این حرکت انجام شده است. ازچند دانشگاه ایران هم برای این کمپین عکس فرستادهاند اما نمیتوان گفت کجا و کدام دانشگاه چون از نظرامنیتی برای دانشجویان مشکلساز میشود و برنامههای بعدیشان را با مشکل مواجه میکند.
جهاندار میگوید: تعداد دیگری ازدوستان ازجاهای دیگرهم هستند که دارند کمک میکنند. مثلا آرمان رضاخانی هست که خودش از بچههای نخبه ایران است و از المپیادیها. او دارنده مدال جشنواره خوارزمی است که پس ازانتخابات بازداشت شده بود وحالا بعد از آمدن به خارج از کشور، درمحیطی که میتواند آزادانه کاروفعالیت کند، نمیخواهد دوستان زندانی وهمبندش را فراموش کند. سلمان سیما هست که خیلی فعال است. بعضی از دوستان هم هستند که نمیخواهند اسمشان مطرح شود و ترجیح میدهند گمنام بمانند.
او اضافه میکند: متاسفانه دوستان دراروپا هنوزاستقبال چندانی ازاین کمپین نکردهاند. البته قول دادهاند در روزهای آینده حرکتهای مشابهی انجام دهند و گزارش، فیلم و عکسهای اقداماتشان را درصفحه کمپین آپلود کنند.
کمپین، تا کی؟
تا زمانی که شرایط دانشگاهها چنین باشد و دانشجو در زندان باشد، کمپین صندلی خالی به فعالیت خود ادامه خواهد داد تا بتواند صدای کسانی باشد که صدایشان به کسی نمیرسد. جهانداردرباره وضعیت امروزوآینده کمپین هم میگوید: در حال حاضر گزارشهایی که در قالب ویدیو، فیلم وعکس برای ما میفرستند، در صفحه کمپین میآید. اگر بخواهیم روزانه در رسانههای مختلف اطلاعرسانی کنیم ممکن است خیلی جذابیت ایجاد نکند اما همان صفحه فیسبوک ما درروزی که ویدیوی دانشگاه واشنگتن را گذاشتیم، حدود ۵هزار بار کلیک شد. در داخل ایران هم از این حرکت استقبال شده و فعالان مدنی و جنبش دانشجویی نسبت به آن ابراز رضایت کردهاند. این نشان میدهد که ما به اندازه خودمان توانستهایم تاثیرگذار باشیم.
از صفحه کمپین صندلی خالی همینطور برای اطلاعرسانی درباره آخرین وضعیت دانشجویان زندانی استفاده خواهد شد. تولد و دیگر مناسبتهای زندگی هرکدام از دانشجوها هم دراین صفحه خواهد آمد.جهاندارمیگوید: میخواهیم انعکاسدهنده صدای زندانیان در بند باشیم.
صندلی ما خالی است
گرچه جایتان در کلاسها خالی است، اما همیشه به یادتان هستیم. این شعار کمپین صندلی خالی است.دانشجویان، فعالان مدنی و حتی تکتک شهروندان، دربرابردانشجویانی که جانشان را برای آزادی در ایران از دست دادهاند یا پشت میلههای زندان هستند، مسئولاند. جهانداردرمورد این مسئولیت معتقد است:ما یک وظیفهای داریم درقبال زندانیان سیاسی و آن این که ازاین آزادی استفاده کنیم وصدای آنها بشویم.نباید از آنان غافل شویم. این که کارما چقدر مفید یا موثر است، قضاوتش با مردم است و خانوادهها و خود زندانیان سیاسی. اما ما به عنوان یک انسان وظیفه داریم کاری بکنیم که شرمنده نباشیم و بتوانیم دین مان را به کسانی که درایران هستند ودارند در بدترین شرایط زندگی میکنند ادا کنیم. نتیجه اش هر چه میخواهد باشد.
آغازگرکمپین صندلی خالی در پایان میگوید: مهم نیست این کمپین را چه کسی برگزار کرده. این کمپین به نام دانشجویان عزیزاست. نشانی ایمیلمان درصفحه کمپین هست وامیدواریم هرکسی درهر جای جهان دوست دارد وامکانش برایش وجود دارد، پوستر زندانیان سیاسی را برصندلیهای خالی کلاسهای دانشگاهها بگذارد. این کار را می شود درگروههای کوچک هم انجام داد و خیلی کارسختی نیست. ممنون میشویم اگر دست دوستی ما را بفشارید تا بتوانیم قدم کوچکی در راه آزادی دانشجویان در بند برداریم.
برای آشنایی بیشتر با کمپین صندلی خالی به این نشانی مراجعه کنید:
http://www.facebook.com/Empty.Seat.Campaign?ref=ts&sk=wall