در تمامی سال‌های بعد از انقلاب می‌توان رد پای الهام را در سمت‌های مختلف قضایی دنبال کرد. از دادیاری تا قائم مقامی دادستانی. او از چهره‌های جنجالی سیاست ایران در دو دهه گذشته به شمار می‌رود. در آبان ۱۳۸۲ برای اولین بار از سوی سید محمود شاهرودی رئيس قوه قضائیه به مجلس معرفی شد اما نتوانست بیش از ۴ رای مثبت از مجلس ششم دریافت کند و بدین ترتیب از راهیابی به شورای نگهبان باز ماند. 

الهام تیر ۱۳۸۳ و پس از سید رضا زواره‌ای مجددا به مجلس هفتم معرفی شد و این‌بار توانست با ۱۷۴ رای  به عضویت شورای نگهبان درآید. او بلافاصله به سمت سخن‌گویی این شورا انتخاب شد و یک سال بعد همزمان با روی کار آمدن دولت احمدی نژاد، سمت سخنگویی دولت را برعهده گرفت تا هم زمان هم مجری قانون باشد و هم ناظر بر قانون! او در فاصله سال‌های ۸۱ تا ۸۳ سخنگوی قوه قضائیه نیز بوده است. 

هر چند الهام در ۲۴ تیر سال ۸۹ از شورای نگهبان کنار گذاشته شد اما حضور الهام در این شورا و حمایت او از محمود احمدی نژاد در میتینگ تبلیغاتی‌ش  شائبه‌های بسیاری در رابطه با احتمال تقلب و دست‌کاری در آرای عمومی به وجود آورد. او بعدها به خاطر شرکت در این میتینگ عذرخواهی کرد و گفت: «من اعتراف می‌کنم که اشتباه کردم، ولی اضطرار بود.»

همسر او فاطمه رجبی از هواداران سرسخت احمدی نژاد به شما می‌رفت. او احمدی نژاد را معجزه هزاره سوم نامید و کتابی هم با همین عنوان به چاپ رساند. 

فرزند او علی الهام در سال‌های اخیر به استفاده از بورسیه دولتی در روسیه و عدم بازگشت به کشور متهم شده است. 

سوابق: عضو هیات علمی دانشکده حقوق دانشگاه تهران، قائم مقام و معاون سیاسی رئیس نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، سخنگوی قوه قضائیه، سخنگوی شورای نگهبان، رئیس مرکز تحقیقات شورای نگهبان، سخنگوی دولت محمود احمدی نژاد، رئیس دفتر رئیس جمهور، رئیس ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز، وزیر دادگستری، معاون دانشکده حقوق دانشگاه تهران، معاون اداری و مالی دانشگاه تهران، رئیس مرکز پژوهش های سازمان تبلیغات اسلامی، دادستان، دادیار و قاضی