عرصه سوم: بحران کم آبی از یک سو، مدیریت ناپایدار و ناکارآمد منابع طبیعی در کنار زیاده خواهی‌ها و سوداگری‌های سازمان‌ها و نهادها و اشخاص سود جو از سوی دیگر امروز به معضلات اصلی پیش‌روی طبیعت و محیط زیست در ایران تبدیل شده اند. به گونه‌ای که دیگر شنیدن خبر نابودی دریاچه‌ها و تالاب‌ها در ایران امری عادی تلقی می‌شود.
در حالی که چند سالی است دریاچه ارومیه با خطر جدی مرگ و نابودی مواجه است و نگرانی از ادامه روند تخریب آن مهم ترین دغدغه فعالین محیط زیست شده است، استاندار گیلان خبر از احتمال وقوع فاجعه‌ای مشابه برای تالاب انزلی داده است.
محمد علی نجفی استاندار گیلان در گفتگویی با خبرگزاری ایرنا گفته است :«در حالی که سال‌های گذشته عمق تالاب انزلی بین ۸ تا ۱۱ متر بود، حالا در عمیق ترین بخش این تالاب عمق آب از ۲ متر تجاوز نمی‌کند.»
وی همچنین ورود فاضلاب به این تالاب را از مهمترین مخاطرات پیش‌روی تالاب انزلی دانسته که آلودگی‌های بسیاری را نیز به همراه دارد.
تلاب انزلی که در سال ۱۳۵۴ در لیست تالاب های بین الملی به ثبت رسیده است یکی از مهمترین زیست‌گاه‌ها و اقامت‌گاه‌های پرندگان مهاجر در شمال ایران است که از کشورهای شمالی همچون روسیه برای گذراندن فصل سرد به این منطقه مهاجرت می‌کنند.
در سال‌های گذشته همواره درگیری‌هایی میان سازمان‌های مردم نهاد و حامی محیط زیست با مقامات مسئول اجرای طرح‌هایی همچون پل‌ها و جاده‌های کنارگذر و میان‌گذر از تالاب انزلی به منظور کاهش ترافیک در شهر انزلی بوده است که البته این طرح‌ها خسارات جبران ناپذیری به این تالاب وارد کرده اند.
به نظر می‌رسد اگر اقدامی عاجل و فوری در راستای حفظ این مجموعه طبیعی و ارزشمند صورت نگیرد در آینده نه چندان دور جایی برای جبران باقی نخواهد ماند.
