ظرف هفته های منتهی به ایام کریسمس سال ۲۰۱۰، مقامات ایرانی بیش از ۱۰۰ مسیحی پروتستان و نوکیشان مسیحی را درتهران و سایر شهرهای سراسر ایران دستگیر کردند. بسیاری ازاین افراد درکلیساهای خانگی فعال بودند ودرانتها مقامات اکثرآنان را آزاد کردند.

برای درک بهتر مشکلات زندانیان عقیدتی مسیحی درایران، کمپین بین المللی برای حقوق بشر درایران با مدیرو سردبیرشبکۀ خبرمسیحیان فارسی زبان (FCNN) به گفتگو نشست.

کمپین:لطفا FCNN و کار خود را معرفی کنید.

FCNN : لزوم وجود شبکۀ خبر مسیحیان فارسی زبان در حدود پنج سال پیش توسط گروهی از افراد درداخل ایران که سابقۀ کارهای فرهنگی و مطبوعاتی داشتند تشخیص داده شد. این شبکه اول به صورت یک وبلاگ آغازبه کار کرد و به تدریج توسعه پیدا کرد. تلاش شبکۀ خبراین بوده که کار را به صورت حرفه ای انجام بدهد. ما به دو نیت آغاز به این فعالیت کردیم، یکی اینکه مسیحیان داخل ایران را ازاخباری که میگذرد آگاه کنیم، و دیگری اینکه صدای مسیحیان ایران را به گوش جهان برسانیم. بنابراین درحال حاضر شبکۀ خبری مسیحیان فارسی زبان به عنوان یکی از منابع رسمی برای بسیاری ازمراجع رسمی و کلیساهایی درسراسر جهان که می خواهند بیشتردرمورد مسیحیت و وضعیت مسیحیت (درایران) بدانند قرارگرفته است. به عنوان مثال، کمیساریای عالی سازمان ملل متحد برای پناهندگان (UNHCR) با شبکۀ ما تماس می گیرد و ازوبسایت ما به عنوان یکی ازمنابع معتبر خود استفاده می کند.

کمپین:آیا می توانید از برخی موارد مهم زندانیان عقیدتی مسیحی که در حال حاضر دربازداشت به سرمی برند نام ببرید؟

FCNN: ما فقط می توانیم در خصوص مواردی صحبت کنیم که اجازۀ کامل ازطرف خانواده ها داشته باشیم. من درحال حاضرمی توانم بطور رسمی راجع به نورالله قبیتی زاده درزندان کارون اهواز صحبت کنم که پس ازدستگیری در تاریخ ۳ دیماه ۱۳۸۹ درموج بازداشتهای سال گذشته هنوزآزاد نشده است، همچنین فرشید فتحی درزندان اوین تهران ، و یوسف ندرخانی که به جرم خروج از دین اسلام  در زندان لاکان استان گیلان درحبس به سر می برند. اتهام فرشید فتحی  ”اقدام علیه امنیت ملی” و “ارتباط با سازمانهای متخاصم در خارج از کشور” می باشد.

اما درهر دو مورد، براساس اخباری که از داخل زندان به ما می رسد، موضوعی که مورد بحث است مسئلۀ مسیحیت این افراد است. به عنوان مثال ، مقامات می خواستند قبیتی زاده از مسیحیت دست بردارد و رسما اعلام کند که مسلمان است. اما او حاضر به انجام این کار نشده است و به آنها اعتراض کرده است که درحال حاضراو بیش ازیک سال است که از دسترسی به کتاب انجیل محروم بوده است.

این پرونده ها سیاسی عنوان می شوند اما ما می دانیم که درهردو مورد گفته اند اگر شما به اسلام بازگردید، ما شما را آزاد خواهیم کرد.

فرشید یک مسیحی بسیار فعال در تهران بود. او یکی از کسانی بود که به مسیحیت ایمان آورد و با بسیاری از تیپ های جوان و دانشجو در ارتباط بود…در واقع او یک فعال اجتماعی بود. جالب این است که دادستانی حکم آزادی او را داد، حتی از داخل زندان هم او را بیرون آوردند تا آزادش کنند، اما در آخرین لحظه  دفتر دادستانی مستقر در زندان گفت که او اجازه ندارد برود و او را نگهداشتند.

هر دوی این افراد هنوز درزندان هستند اما هرگز اتهامات رسمی علیه آنان اقامه نشده و محاکمه نشده اند.

کمپین: چرا بسیاری از مسیحیان به جرائم سیاسی متهم شده اند؟

FCNN : مقابله با یک حرکت روحانی برای جمهوری اسلامی بسیار مشکل است، اما مقابله با یک حرکت سیاسی برای حکومت جمهوی اسلامی بسیار آسان است.

ما مسیحیان ایران ، خودمان را هیچوقت اپوزیسیون حکومت جمهوری اسلامی ایران نمی دانیم ، ولی حکومت میخواهد ما را سیاسی نشان بدهد چون می خواهد ما را وابسته به خارج از کشور، و وابسته و تحت حمایت بیگانگان قلمداد کند و به این ترتیب و با این بهانه ما را سرکوب کند.

مگر درکلیساهای خانگی چه گفته میشود که دولت اینقدر با آن مخالف است؟  هیچ چیز سیاسی در کلیساهای خانگی گفته نمیشود.

در واقع مسیحیان چیزی نمی گویند که حکومت بتواند به آن بهانه بگیرد، جز اینکه درجلساتشان در مورد خدا صحبت می کنند و خدا را ستایش می کنند. اگر کسی را به خاطراینکه در مورد خدا صحبت کرده است بکشند یا زندانی بکنند با تناقض بسیاربزرگی روبروخواهند شد. بنابراین مجبورهستند بگویند که اینها سیاسی هستند و تحت حمایت خارجی هستند و مسئله را سیاسی کنند تا بتوانند سرکوب کنند.

پیش ازاینکه این مسئله در داخل ایران عمومیت پیدا کند، وقتی مسلمان مسیحی شده ای را می گرفتند، او را به جرم ارتداد می بردند. برای مثال، کشیش حسین سودمند یا کشیش مهدی دیباج که هر دو مسلمانانی بودند که مسیحی شده بودند. این دو را اصولا با جرم “ارتداد از اسلام” بر اساس قوانین شریعت و قوانین مجازات اسلامی به زندان و دادگاه بردند.  اما وقتی که مسئله عمومی تر شد، دیدند نمی توانند سالانه چندصد نفر را بگیرند و به جرم ارتداد زندانی کنند، چون این میتواند بحث بسیار بزرگی در جامعۀ جهانی ایجاد کند. بنا براین اینها را با اتهام “اقدام علیه امنیت ملی” و “تشکیل گروههای مخالف نظام جمهوری اسلامی” طبق قوانین مجازات اسلامی دستگیر می کنند.اما در طول بازجویی ها، تاکید را بیشتر روی مسئلۀ ارتداد و خارج شدن از دین اسلام می گذارند”.