تبعیض انواع گوناگونی دارد و بسیاری از ما احتمالا در طول زندگی خود با نمونه‌های از آن برخورد داشته ایم، تبعیض‌ در واقع برخورد تعصب آمیزی است که معمولا بر اساس تفاوت‌ در جنسیّت، وابستگی های نژادی، دینی، معلولیّت، گرایشات جنسی و یا حتی سن بر دیگری اعمال می شود.

تبعیض می‌تواند حقوقی و بر آمده از قانون باشد مانند منع زنان از قضاوت یا ریاست جمهوری در ایران و یا در بطن جامعه نهادینه شده باشد، مانند برخی آزار مهاجران افغان در ایران. به عبارتی ا‌ِعمال تبعیض، گاه با پشتوانه قانون رخ می دهد و گاه با پشتوانه افکار عمومی و اکثریتی را مقابل اقلیتی قرار دهد.

احساس تبعیض در افراد می‌تواند باعث بیماری و افزایش فشار و استرس شود و در صورت تکرار حتی باورهای درونی‌ش نسبت به خود را نیز تغییر دهد.

جامعه‌ای که در آن گروه یا گروه‌هایی از مردم روزانه تحت انواع تبعیض زندگی کنند با مشکلات پیچیده تری همچون گسترش نفرت، عدم مدارا و ترویج خشونت کلامی و حتی فیزیکی روبرو خواهد شد.

هر چند تنوع قومی و مذهبی موجود در جغرافیای ایران، در طول قرن‌ها ضامن ماندگاری فرهنگ، ادبیات، هنر و در یک کلام جامعه ایران بوده اما در طول دهه‌ها این حکومت‌ها بودند که از این تنوع برای اعمال تبعیض، ایجاد شکاف و تفرقه میان مردم و کنترل امور استفاده کردند.

جمهوری اسلامی ایران برای قانونمند سازی انواع تبعیض‌ها تلاش بسیاری کرده است. از قانون اساسی گرفته تا قوانین جزایی و حتی آیین نامه‌های اداری، همگی مملو از موارد نقض حقوق بشر و اعمال تبعیض مذهبی و جنسیتی است.

نتیجه این نگاه تعصب آمیز قومی، مذهبی و جنسیتی در چند دهه اخیر در ایران را می‌توان در مهاجرت بخش عظیمی از جمعیت یهودیان و ارامنه،  در زندگی پر از رنج و سرکوب بهاییان و در محرومیت عرب‌ها و بلوچ‌ها و ترکمن‌ها و کردها یا در  اجبار نیمی از جمعیت کشور به حجاب دید.

آنچه در هولوکاست بر سر یهودیان اروپا آمد ثابت کرد که تبعیض سیستماتیک در نظام های خودکامه می‌تواند زمینه ساز بزرگترین فجایع تاریخ بشر شود. نشان داد قرن‌ها یهودی ستیزی اروپاییان زمانی که با ایده‌های نژادپرستانه نازی‌ها پیوند خورد جان بیش از ۶ میلیون نفر را گرفت.

آن روز یهودی‌ها و کولی‌ها و همجنس‌گراهای لهستان و هلند و فرانسه  در اروپا هدف حمله‌های نژادپرستانه و تبعیض آمیز بودند و امروز اویغورها چین، مسلمانان در میانمار و بهاییان در ایران.

ما در عرصه سوم در پنج سال گذشته، جریان‌های مروج نفرت و تبعیض در ایران را دنبال کرده ایم و از میزان تولید و تکثیر محتوای «نفرت برانگیز» مبتنی بر «تبعیض» توسط جریان‌های سیاسی داخلی و خارجی در ایران را نگرانیم.

شناسایی برخی شبکه‌های مروج نفرت در داخل مرزهای جمهوری اسلامی که بدون مشکل و مانعی در حال ترویج ایده‌های ضد انسانی نئونازی‌ها هستند یکی از نگران کننده‌ترین یافته‌های ما در این‌باره است به خصوص آنجا که رد پای بعضی نهادهای امنیتی و دولت‌مردان جمهوری اسلامی در شکل گیری و تقویت این شبکه‌ها پررنگ تر شد.

ما بر این باوریم که جامعه ایران در شرایط خطرناکی قرار دارد و بی کفایتی و سیاست‌های غلط نظام کنونی باعث تعمیق بیشتر شکاف‌های قومی، مذهبی و جنسیتی در جامعه شده است. تداوم این شرایط در کنار سرمایه‌گذاری جریان‌های جنگ طلب در منطقه بر همین شکاف‌ها، مدت‌هاست که زنگ خطر به صدا درآورده است. در چنین شرایطی، هرگونه گفتار و رفتار تبعیض آمیز و نفرت زا خواه قانونی باشد یا از عرف جامعه نشات گرفته باشد دمیدن در تنور جریان‌های خودکامه قدرت طلب داخلی و خارجی است.

قصد ما در «بنی آدم» ترویج برابری، آشنایی با انواع تبعیض و ایستادگی در برابر نفرت در جامعه‌ی متکثر ایران است. شما هم در این مسیر می‌توانید ما را در شناسایی و معرفی افراد، منابع و روش‌های ترویج نفرت و تبعیض یاری کنید...